زهرا فرود : «  ایوب آقاخانی » کارگردان تئاتر و نمایشنامه‌نویس که نقش آفرینی در آثار سینمایی و تلویزیونی را نیز در کارنامه هنری خود ثبت کرده معتقد است در نمایشنامه شمعدانی ها که آن را حدود دو دهه پیش به نگارش درآورده همه ظرافت های روایی را بر خلاف بستر سایرنمایشنامه هایش همچون کسوف و تمام صبح های زمین، جنوب از شمال غربی و امپراطوروآنجلو، این بار بیشتر دربستر دیالوگ نویسی ،ایجادریتم و فضای کمدی متفاوت وبیشتر وابسته به شتاب آهنگ کلام و ساخت واژگان به نگارش در آورده و در واقع او موقعیت روایی نمایش شمعدانی ها را به طور ذاتی موقعیت معمولی و ملموس با مخاطب می داند.

او که خود این نمایش را پیش تر بر روی صحنه برده بود  به دیباچه گفت: نمایش شمعدانی ها را اسفند سال ۹۲ با خاطرات خوش تمرین برای اجرا روی صحنه بردیم و با خاطره تلخ  بنیاد رودکی به فرجام رساندیم چرا که در دهم اسفند سال ۹۲ که این نمایش در تالار حافظ روی صحنه رفت هرگز نمی دانستم که قرار است همزمان با اجرای آن ،نمایشگاه مد و لباس در فضای پارکینگ تالار وحدت برگزار شود امابا این حال در حین اجرا متوجه برپایی چادر غول‌آسایی در طبقه زیرین این تالار به عنوان و ادعای نمایشگاه مد و لباس که هیچ خروجی هم نداشت شدیم، به گونه‌ای که اجرای ما را در خود فرو برد و تقریباً تمام ده روز نخست طوفانی، پرمخاطب و پر از جذابیت  اجرای این نمایش را برایمان به سرانجام رساند .

آقاخانی گفت: امروز نسل نو و تازه نفسی در عرصه تئاتر داریم که سعی می‌کنند وارد عرصه نمایش شوند و من به نوبه خود در این زمینه تمام تلاش خود را به کار می‌گیرم تا دوستداران عرصه هنر تئاتر در نقاط مختلف کشور به ویژه شهرستان ها، دانشجویان و هنرجویان این عرصه را با شرایط بسیار آسانی فرصت دهم که این فرصت همیشه با خوش کامی و رضایت بخشی توام نیست ولی هر چند  چون گروه های تازه کار از تجربه کمی برخوردار هستند و با همین تجربه سعی  دارند به تئاتر رونق ببخشند و به حضورشان در این فضا معنا دهند و چراغ این هنر را روشن نگه دارند می بالم و افتخار می‌کنم و همچنین به همه آنها دست مریزاد می گویم

ولی همچنان همان طور که به مهدی رضایی کارگردان نمایش شمعدانی ها نیز گفتم ، اعتقاد دارم به روی صحنه بردن نمایشنامه شمعدانی ها به عنوان نخستین تجربه ،کار سختی است مخصوصاً به لحاظ هدایت ریتم و فضا که این سختی هم اکنون که کار روی صحنه برده شده به نوعی اجراکنندگان آن را آزرده اما باز خدا را شاکرم که چندین جوان با همان تجربه های تازه خود توانسته اند نمایشنامه شمعدانی ها را که محصول دغدغه قدیمی‌من بوده و موضوع آسیب های مهاجرت را در قالب طنزروایت میکند روی صحنه اجرا ببرند ومعتقدم این نمایشنامه علاوه بربرخورداری از طنازی ذاتی، موقعیتی است که هنوز در جامعه باآن مواجه هستیم.

پویایی ودینامیزم موجود دریک اثرنمایشی عامل موفقیت آن نمایش خواهد بود

آقاخانی خاطرنشان کرد: سبک، سلیقه ،ژانر، نگاه و حتی مکتب در عرصه هنرهای نمایشی مهم نیستند جزاینکه تئاتر بتواند واکنش جدی زنده و پویایی را به جامعه پیرامونش تقدیم کند پس آنچه که   در عرصه هنرهای نمایشی اهمیت دارد پویایی و دینامیزم موجود در یک اثر تئاتریکال است به گونه‌ای که این دینامیزم از طریق صاحب عکس‌العمل بودن نسبت به محیط پیرامون ،در اثر ایجاد می‌شود و من از این نظر شمعدانی ها را کار متعهدی می دانم که با وجود حداکثر

دو دهه از نگارش آن هنوز حرف بروزی است و امید دارم مخاطبان وقتی از سالن نمایش شمعدانی ها در این روزها بیرون می آیند حاصل کار این گروه جوان روی نمایشنامه ام را پسندیده باشند و به این گروه فرصت دهند تا در فضا و بزنگاه دیگری بانمایشنامه دیگری بتوانند مقابل تماشاگران ظاهرشوند

همچنین مهدی رضایی کارگردان نمایش شمعدانی ها که خود در این نمایش به ایفای نقش پرداخته نیزبه دیباچه گفت: نمایش شمعدانی ها با نگاهی به برخی خرده تفکرات افرادی از جامعه که زندگی آرمانی خود را در بستر مهاجرت به سایر کشورها می‌ بینند و با تکیه بر عقاید بی پشتوانه و احساسات درگیر مهاجرت از کشور می‌شوند روی صحنه آمده استپ

 وی افزود :موضوع مهاجرت بر پایه احساسات و عقاید اشتباه در کنار پرداختن به موضوع احترام و حرمت در روابط بین افراد به ویژه اعضای خانواده که پایبندی به آن لازمه تحکیم بنیان خانواده است از موضوعات نمایش شمعدانی ها محسوب می شود که به صورت نمایش، ماجرای زندگی یک خانواده به نام اکبر شمعدانی که نام داستان ازاین، نام خانوادگی نشات گرفته  به نمایش گذاشته شده است

 رضایی گفت: شمعدانی ها در کالبد نمایش زندگی یک خانواده به‌عنوان نمونه‌ای از برخی افراد جامعه که از داشته‌های خود قانع نیستند و حق خود را بیشتر از آنچه که دارند می‌بینند، سعی دارد راوی معضلات و آسیب‌های مهاجرت باشد و این موضوع را به رخ بکشد که موفقیت وعدم موفقیت دردستیابی به جایگاه خوب در ترک وطن خلاصه نمی‌شود چرا که این خود هر فرد است که تعیین کننده موفقیت یا عدم موفقیت در زندگی شخصی‌اش می‌شود پس وطن یا زادگاه نمی‌تواند به طور قطع عامل خوشبختی یا عدم موفقیت ها شود چه بسا هر فردی در سرزمین و زادگاه خود است که می‌تواند به عرصه‌های والایی از زندگی اش دست یابد

این کارگردان اظهار داشت :این نمایش داستان خانواده اکبر شمعدانی است که برنده بلیط بخت آزمایی شده و برای دریافت این جایزه با ماجراهایی روبرو می‌شوند که آغاز نمایش شمعدانی ها روی صحنه است و داریوش هاشمی،میرنادرمظلومی،فرانک یوسفی،نازنین علم دوست، محمدرضا نیکزاد، محمدصادق سلمانیان و امین مومنی پور از بازیگران آن هستند که به تهیه کنندگی محمد نیکزاد تا ۱۷ تیر ۱۴۰۰ در خانه نمایش مهرگان روی صحنه خواهد بود

همچنین نمایش عروسی بانو گشسب کاری از آکادمی هنرهای نمایشی آبان به کارگردانی سمیه آباده است که بر اساس نوشته های اردشیر صالح پور  در خانه نمایش مهرگان روی صحنه است

 این نمایش که با مشاوره شبنم قلی خانی روی صحنه رفته با ترکیب دو سبک حماسی و طنز، داستان دختر زیبا و پهلوان رستم را روایت می کند که خواستگاران بسیاری از توران چین و هند دارد، در این نمایش بازیگرانی چون مائده آشوری، زاهد برزگر، آناهیتا بزرگمهری، حدیث تسلی، محمد حاجی محمدی، نازنین حلاج فر، مبین خرمی مقدم، حمید دمرچلو، آرمین رضایی نیا، سیدعلی شریف زاویه، آیلین شیخی، مبینا صبوری، یاسمن عبدلله زاده، فاطمه غفاری حویدنی، امین فرمانیان، یاس قاسم آبادی، الناز قاسمی، سارینا کربلایی علی گل، سوگند کربلایی علی‌گل، پریناز لنگرودی، سارا محمد زاده، صبا مینویی و حمید هاشمی سیاوشانی به نقش افرینی می پردازند

سمیه اباده که خود نیز در این نمایش به ایفای نقش می پردازد گفت:هرچند شرایط کرونا و استفاده از ماسک کارمتوگروه راسخت میکند اماخوشبختانه درتمرین واجرا با  رعایت پروتکل های بهداشتی دچار بیماری نشدیم.